LYDIA LUNCH

Drogi Lydii Lunch skrzyżowały się z Alanem Vegą i Martinem Rev z Suicide po przybyciu do Nowego Jorku w wieku 16 lat, pod koniec lat 70. Koncert SUICIDE – pierwszy występ, na który trafiła, był prawdziwym szokiem, objawieniem nowej formy, show totalnym, teatralnym, wolnym, brutalnym. Od tego czasu połączyła ich bliska relacja, bardziej artystyczna niż przyjacielska, Lydia Lunch wystąpiła na scenie i na nagraniu „Frankie Teardrop” Suicide oraz zaśpiewała w duecie z Alanem Vegą na płycie „Sniper” Alana Vegi i Marca Hurtado w 2010.
Marc Hurtado pracował z Alanem Vegą i Lydią Lunch na albumie swojego projektu Etant Donnes „RE-UP” z 1999 roku, a w 2013 założył z Lydią projekt My Lover The Killer.

W 2014 roku Lydia Lunch i Marc Hurtado po raz pierwszy połączyli siły wokół utworów Suicide i Alana Vegi. Był to rodzaj dźwiękowego „Blitzkrieg” i wizualnej ceremonii szamańskiej, którą uwiecznili w kalejdoskopowym filmie INFINITE DREAMERS w reżyserii Marca Hurtado, poświęconym Alanowi Vedze i Martinowi Rev.

Lydia Lunch to koczownicza Cyganka w wiecznej metamorfozie, która w ciągu ostatnich 35 lat dziesiątki razy omal nie straciła życia dla swojej sztuki. Muzyk, pisarka, fotografka i performerka. Na nowojorskiej scenie muzycznej pojawiła się w 1977 roku wraz z prekursorami nurtu No-Wave, Teenage Jesus and the Jerks. W poszukiwaniu inspiracji współpracowała z Karen Finley, Hubertem Selby Jr, Nickiem Cave’em, Williamem Burroughsem czy Virginie Despentes, mieszkała w Nowym Jorku, Brooklynie, Nowym Orleanie, San Francisco, Pittsburghu, Los Angeles, Londynie. Odwiedziła 656 miast, występując na scenach koncertowych, słowa mówionego, w ramach instalacji, w klubach, teatrach i muzeach.

Marc Hurtado to muzyk, performer, poeta, malarz, producent i filmowiec, który w 1977 roku wraz ze swoim bratem Erikiem założył francuski duet Etant Donnes. Nagrał ponad 20 albumów i koncertował na całym świecie, m.in. w Kitchen (Nowy Jork) ), Fondation Cartier (Paryż), Centre Pompidou (Paryż), Sonar Festival (Barcelona), Atonal Festival (Berlin) czy Transmusicales (Rennes). Oprócz tego duetu i solowego projektu Sol Ixent współpracował z wieloma kultowymi postaciami, w tym Alanem Vegą, Genesis P.Orridge, Michaelem Girą (Swans), Gabi Delgado (DAF), Craigiem Walkerem (Archive), Pascalem Comlade, Z’ev , Philippe Grandrieux, Christophe, Saba Komossa (Delkom), Mark Cunningham (MARS), czy Bachir Attar i Master Musicians of Jajouka.