Niwea

data: 1 I 2011   pt.   00:00

Grupę Niwea tworzą: Wojciech Bąkowski- autor tekstów i muzyki oraz Dawid Szczęsny – autor muzyki, producent.

Wojciech Bąkowski, znany również jako WueSBe jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych artystów pokolenia, tak w Polsce, jak za granicą. Pisał o nim New York Times, The Times, zaproszono go na międzynarodową wystawę „Younger Than Jesus” w New Museum w Nowym Yorku, w 2009 roku otrzymał główną nagrodę „Spojrzenia Views” za całokształt twórczości, w 2010 otrzymał Paszport Polityki w kategorii: „sztuki wizualne” za „nadanie nowego, ciekawego sensu pojęciu artysta multimedialny”. W kręgu jego działań artystycznych jest film animowany, audio performance, rysunek, grafika, post-rap. Jest współtwórcą grupy artystycznej PENERSTWO. Jego twórczość można zobaczyć min w : Galeria Leto. Warszawa, Galeria Arsenał. Poznań, Galeria Entropia. Wrocław, Galeria Program, Warszawa, Teatr Kana, Szczecin, Arsenał BWA, Poznań, GS. Rozwój, Warszawa, CSW Zamek Ujazdowski. Warszawa, Teatr Rozmaitości Warszawa, Zachęta Warszawa, Muzeum Sztuki Nowoczesnej. Warszawa, Galeria Słodownia, Stary Browar Poznań, Muzeum Narodowe w Poznaniu, Centre Culturel de Recontre Abbaye de Neumunster. Luksemburg, Les Musees de Strasbourg. Strassburg. Francja, Gare Saint-Sauveur. Lille Sainsbury Centre for Visual Arts. Norwich

Teksty o twórczości Wojtka Bąkowskiego, jak i jego publikacje pojawiają się obecnie w prasie m.in. Zwierciadle, Gazecie Wyborczej, Ha!Arcie, Czasie Kultury. Mieszka w Poznaniu.

Dawid Szczęsny to artysta dźwięku, który od 2005 roku wydaje płyty w Polsce i zagranicą. W 2010 roku nakładem avant – jazzowej wytworni Porter Records (USA) ukazał sie jego kolejny solowy album „The Luxated Symmetry”. Poprzednie albumy wydawał m.in. w: Supralinear by Mille Plateaux, Niemcy. (1.8)sec.records, Kanada. NVO, Austria. Porter Records, USA, See You Soon, Qulturap, Monotype Rec. Polska. Współpracował współtworząc płyty i grając koncerty z takimi muzykami jak Ignaz Schick, Mapstation, Sofie Loizou, Łukasz Gorzycki, Wolfram, Paul Wirkus, NonGenetic z zespołu Shadowhuntaz (projekt Earpeace). W 2003 r. był jedynym przedstawicielem Polski w edycji Red Bull Music Academy Regularnie koncertuje solo w Polsce i Europie. Muzyka Dawida Szczęsnego to nowoczesna forma samplingu, która służy artyście jako narzędzie reaktywujące brzmienia eksperymentalnej muzyki elektronicznej z lat 60, czy freejazzu. Obecnie artysta eksperymentuje coraz bardziej z syntezatorami analogowymi i instrumentami. Mieszka w Berlinie.

Bąkowski i Szczęsny robią performerską anty-rzeźbę z braku, z dziury po ich obecności – to puste miejsce po nich, jak powietrze, wypełnia muzyka i tekst. Już ostatnie koncerty zespołu przynosiły nowe wrażenia, konwencja okrzepła i zaczęła przeobrażać się w minimalistyczny spektakl, w którym pojawianie się światła, dźwięku lub słów jest równie istotne jak ich znikanie. Ta skontrastowana, zrównoważona, czarno-biała estetyka idzie teraz w jedną radykalną stronę – ku pustce. NIWEA gasi światło, znika, po to by wyraźniej było widać rzeczy główne. („Robię że nie ma nic, ale są takie głosy że się nie da znieść” – MIASTO ŚREDNIE)

Teksty Bąkowskiego także lokują się w abstrakcyjnej przestrzeni, której granice odbiorca wyznacza sobie sam. Szczątkowe frazy o ulotnym znaczeniu przypominają przedmioty wirujące bez grawitacji. „Nie ma że ci się nie podoba, masz się skupiać, masz wąchaj.” (TAŃCZ!) – wskazuje Wojtek – każdy musi tutaj sam dla siebie ulepić jakiś sens, albo wyłączyć gramofon, czy wyjść z koncertu, zapalić światło. 

Szczęsny opiera swoje podkłady na prostych bitach i melodiach, z precyzją chirurga buduje surowe kształty chwytliwych, jakby na przekór egzystencjalnej dramaturgii, piosenek. „Bardzo się boję, ale tak ma być” – jeden z nowych tekstów wyznacza tonację całej płyty i stanowi podstawowy klucz do jej tajemnic. Jednocześnie brzmi jak coś większego i ważniejszego, niż zwykły tekst piosenki.

Płyta „02”, której roboczy tytuł to „Czarny Album” ukaże się w wersji mp3, wav/flac oraz Long Play w limitowanym nakładzie 200szt. Piosenki z płyty 02 to teksty o strachu, bólu, bezradności i ciemności skrywającej pustkę. Piosenki, które raz są nawoływaniem do ruchu, do podjęcia bezcelowego działania, jedynego sposobu na wytrwanie w odrętwiającej rzeczywistości, innym razem są deklaracją zaniechania wszelkiej walki, poddania się wchłaniającemu absurdowi. Są w większym stopniu egzystencjalne i osobiste niż na pierwszym albumie. Oniryczne obrazy dezorientacji i poczucia wyobcowania, zmagania się z męczącą zmiennością stanów umysłu, samozniszczenia przez nieprzystosowanie aż do groźby zapadnięcia się w niebyt. Całość przeznaczona jest do słuchania w samotności, w ciemnym pokoju. Do takiej sytuacji upodobnione będą koncerty promujące album. 

http://www.niwea.org/
http://www.facebook.com/NIWEA
http://www.myspace.com/niwea
http://www.youtube.com/watch?v=zgP_uIylGi0